[การถ่ายภาพในโจทย์Food] ถ่ายรูปอาหารยังไงที่โพสตอนดึกแล้วโดนเพื่อนเกลียด..

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการบ้าจี้ตามโจทย์การถ่ายภาพในกรุ๊ป Fuji Thailand

รู้สึกไม่ค่อยหนักใจเท่าไหร่ตั้งแต่รู้ว่าเป็นโจทย์นี้ เพราะไม่ต้องใช้การตีความอะไรมากสำหรับผม แถมอาหารเราก็ต้องเจอมันอยู่ทุกวัน วันละ 3 เวลา (บางคนอาจเจอกันมากกว่า3..) และผมเชื่อว่ามากกว่า 90% ของคนที่มีกล้องหรือมือถือบนโลกนี้ล้วนจะต้องเคยผ่านการถ่ายอาหารตรงหน้าตัวเองมาก่อนที่จะลงมือรับประทานแล้วทั้งนั้น (เป็นเหมือนพิธีกรรมอย่างหนึ่งถ้าไม่ทำแล้วจะกินไม่อร่อย… ใช่.. ผมก็เป็น..) ไม่ว่าจะเป็นมุม Bird eye view มุมเสย  มุมกด  มุมใกล้ มุมไกล  มุมสูงต่ำ เบลอหน้า เบลอหลัง .. คือถ่ายยังไงก็ได้ให้สามารถเอาไปลง Social หลัง 3 ทุ่ม แล้วเพื่อนเกลียด.. ซึ่งเรียกว่าเป็นอาทิตย์ที่สร้างดาเมจกันรุนแรงมาก จนตั้งปณิธานว่าก่อนนอนฉันจะไม่กดเข้ากรุ๊ปนี้..

อย่างไรก็ตามจากการที่ส่องดูรูปคนอื่นๆในกรุ๊ปที่เอามาอวดกัน หรือลงรูปที่ถ่ายเองบ้าง แล้วมานั่งวิเคราะห์(เอาเอง)ว่ารูปอาหารแบบไหนบ้างที่ดูจะประสบความสำเร็จเป็นที่ถูกใจของคนหมู่มาก และสามารถสร้างดาเมจที่รุนแรงได้กับคนรอบข้าง ในความคิดผม จะขอแบ่งออกเป็นข้อๆนะครับ ^^

ภาพลักษณ์ที่สวยงาม

มันก็คงเหมือนกับการถ่าย Portriat แล้วเราได้แบบที่มีรูปร่างหน้าตาดี ถือว่าเป็นเรื่องที่มีชัยไปกว่าครึ่ง ซึ่งสำหรับผม ผมคิดว่ากับการถ่ายรูปอาหารก็คงไม่ต่างกัน สมัยนี้เมนูต่างๆในหลายๆร้านค่อนข้างที่จะใส่ใจมากขึ้นกับการแต่งหน้าและจัดวางอาหาร(และขนม)ยังไงให้ดูสวยงามและน่าทาน เพราะนอกจากมันจะทำให้ดูน่าอร่อยมากขึ้นแล้ว ยังดูเป็นเรื่องที่เหมือนเค้าจะทำมาเพื่อตอบสนองนิสัยการถ่ายรูปก่อนกินของคนสมัยนี้ เพราะเมื่ออาหารถูกจัดวางอย่างสวยงามแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างง่ายในการหามุมสวยๆเวลาถ่ายรูป และเมื่อรูปถูกแชร์ลงใน Social แล้ว ก็ค่อนข้างที่จะเป็นที่ดึงดูดแก่คนที่เข้ามาพบเห็น คนก็เข้ามา like กันรัวๆ สุดท้ายคนที่ได้เครดิตไปด้วยก็คือร้านอาหารแห่งนั้น

ถ้าจะให้พูดง่ายๆคือ อาหารที่มีความน่าทานและมีความสวยงามในตัวมันอยู่แล้ว สามารถสร้างอารมณ์ความน่าทานในรูปภาพได้ง่ายเมื่อถ่ายออกมาครับ

ถ่ายด้วย XT1 . 35mm ครับ

นอกจากภาพลักษณ์ของอาหารที่ดูน่าทานในตัวมันเองแล้ว ถ้าใครคิดว่ามันยังไม่พอ การถ่ายกับบริบทรอบข้างก็เป็นอีกตัวเลือกหนึ่งที่น่าสนใจ หากสิ่งต่างๆที่อยู่รอบๆอาหารของคุณมันดูสวยงามเข้ากัน เช่น สมมติว่าที่ร้านมีการตกแต่งที่ดูดีมาก โต๊ะทำด้วยไม้สีอ่อนสวยงาม ฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้ง ถ่ายออกมาแล้วได้อารมณ์ซอฟโทน สีอุ่นๆ ข้างๆโต๊ะมีต้นไม้อะไรก็ไม่รู้ดูฮิปสเตอร์สุดๆ ก็ลากเอาเข้ามาในเฟรมได้ หรือใครใคร่ขยันที่จะจัดวางบริบทรอบข้างอาหารประหนึ่งงานถ่ายโปสเตอร์โฆษณาเลยก็ไม่ว่ากัน

       

ถ่ายด้วย iphone แต่งด้วย vscocam ครับ

ถ่ายด้วย XT1 . kit18-55 . แต่งด้วย Photoshop ครับ

รู้สึกถึงรสชาติอาหารเมื่อมองไปในภาพ

ข้อนึงของการถ่ายรูปที่ดีไม่ว่าจะเป็นภาพอะไรก็แล้วแต่คือ เมื่อมองไปในภาพแล้วคนที่มองสามารถรู้สึกถึงอารมณ์อะไรบางอย่างในภาพได้ และเมื่อเราพูดถึงอาหาร สิ่งที่เบสิคที่สุดเมื่อต้องการให้ภาพเราโดนใจคนหมู่มากคือ ถ่ายยังไงก็ได้ให้ภาพดูออกมาน่าทานที่สุด มองเข้าไปแล้วคนที่เห็นต้องถึงกับกลืนน้ำลายเฮือก หรือถึงกับรู้สึกถึงรสชาติในปาก ในเมื่อข้อแรกเราปล่อยให้ความสวยงามของอาหารทำหน้าที่ของมันเองแล้ว ข้อนี้อาจจะถึงเวลาที่ต้องใช้ทักษะของความเป็นตากล้องว่าจะงัดเอามุมมองไหนของอาหารมาสู้กันให้ดูน่ากินมากที่สุด

ลองตั้งคอนเซปต์ให้ตัวเองก่อนถ่ายรูปว่า “ถ่ายยังไงก็ได้ให้อาหารดูน่าอร่อยที่สุด” เป็นคอนเซปต์ที่พูดง่ายแต่จะทำได้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเราและอาหารที่อยู่ตรงหน้าซึ่งคอนเซปต์นี้ดูจะค่อนข้างจะครอบคลุมทุกอย่าง เพราะถ้าเราได้ภาพที่ตีโจทย์นี้แตกจริงๆ แปลว่าเราได้รูปอาหารที่ดูน่าอร่อย สวย และมีอารมณ์ของภาพ

XT1 . 35mm . vscocam

iphone6 . vscocam

หาจุดที่ดูน่าอร่อยที่สุดในจาน

แต่ทำยังไงถึงจะได้ภาพที่ดูน่าอร่อย นั้นอาจจะต้องเป็นหน้าที่ของเรา ที่จะหาคำตอบให้ตัวเองว่า อิจานอาหารที่อยู่ตรงหน้าเราตอนนี้ ตรงไหนที่ดูน่าอร่อยที่สุด…

ถ้ามันดูน่าอร่อยทั้งจานก็เป็นเรื่องง่ายอยู่แล้ว(ซึ่งอาจจะเข้าข่ายในข้อแรกคือ เป็นอาหารที่มีภาพลักษณ์ที่สวยงามในตัวมันอยู่แล้ว) แต่บางทีการเลือกเน้นจุดๆเดียวที่ดูน่าทานที่สุดของอาหารก็เป็นเรื่องที่สร้างความเสียหายแก่ผู้อื่นได้ไม่น้อย ให้เลือกโฟกัสแค่จุดๆนั้น ทำให้มันเด่นที่สุดในภาพ ยกตัวอย่างเช่น โฟกัสที่ไข่แดงที่โดนเจาะและไหลเยิ้มบนขนมปังชีสโทส , เลือกเน้นที่สตอเบอรี่อันใหญ่ยักษ์ที่โปะอยู่บนหน้าแพนเค้ก หรือจ่อเลนส์เข้าไปที่เนื้อหมูคุโรบูตะสไลด์ที่โปะอยู่บนข้าวกองพูน ดึงเอาจุดที่เป็นตัวเอกของจานอาหารของเราให้เด่น ถึงแม้ว่าใจเราจะรักพี่เสียดายน้องเพราะว่ามันดูน่าอร่อยทั้งจาน ตัดสินใจเลือกหมูชิ้นไหนไม่ลงจริงๆ แต่บางทีการตัดสินใจเลือกแค่จุดเดียวอาจจะทำให้เราได้ภาพที่ดูได้อารมณ์กว่าถ่ายทั้งจาน จุดนี้ต้องขึ้นอยู่กับมุมมองของตากล้องแต่ละคน

ตั้งใจเน้นทั้งสตอเบอรี่และช็อคโกแลตที่กำลังไหลครับ

เน้นที่ความนุ่มของกองนมที่พูนขึ้นมาครับ

เน้นที่ไอศครีมที่กำลังละลายและไหลผ่านวาฟเฟิล

ทั้งหมดถ่ายด้วยXT1 . 35mm . vscocam

 เน้นที่ไข่แดงที่กำลังเยิ้มครับ
iphone6 . vscocam

สีที่ฉูดฉาด

ไม่ได้จะบอกว่าอาหารที่สีน้อยๆซีดๆเป็นอาหารที่ไม่อร่อย แต่มันเป็นเหมือนจิตวิทยา(รึเปล่าไม่รู้?) ผมรู้สึกว่ามนุษย์เราส่วนมากจะค่อนข้างที่จะรู้สึกไปในทางเดียวกันว่า สีที่ฉูดฉาดของอาหารจะดูมีรสชาติที่น่าอร่อยและดูเข้มข้นกว่าอาหารที่มีสีซีด ซึ่งมันก็ไม่ผิดกับอาหารที่ดูมีสีน้อยๆซีดๆเพราะอาหารในลักษณะนี้มักจะทำให้คนรู้สึกว่าเป็นอาหารที่มีรสน้อย จืด อาจจะทำให้คนรู้สึกอีกอย่างไปในทางที่ดูคลีนและรักสุขภาพ.. แต่นั้นผิดประเด็นสำหรับเราตอนนี้ครับคุณผู้ชม ประเด็นของเราคือต้องการดึงเอาความน่าทานและดึงเอาแรงเกลียดของเพื่อนๆที่เป็นเหยื่อเราตอนดึกๆให้ได้มากขึ้นสุด

งานนี้อาจจะต้องใช้การแต่งรูปเข้ามาช่วย หาฟิลเตอร์ที่โอเคหรือปรับตรงโหมด Saturation ขึ้นเพื่อดึงความเข้มของสี ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องปรับกันอย่างพอดีนะครับ ใครที่คิดว่ารูปจบหลังกล้องโอเคแล้วก็หยุดเถอะ เพราะถ้าแต่งเยอะไปเดี๋ยวอาหารเราจะเหมือน mock up ที่อยู่ตามตู้กระจกร้านอาหาร (ดูเป็นอาหารปลอมไปซะงั้น..)

     

ถ่ายด้วย XT1 . 35mm . vscocam

     

XT1 . kit18-55 . vscocam

     

iphone6 . vscocam

สร้าง Movement ให้อาหาร

วิธีนี้เป็นวิธีล่าสุดที่เพิ่งค้นพบว่ามันทำให้รูปภาพดูมีชีวิตมากขึ้นไปโดยปริยาย ไม่ต้องมาคอยนั่งหาว่าจุดไหนที่ดูอร่อยที่สุดเพื่อสร้างอารมณ์ในรูปภาพ แต่เราสามารถใช้แอคชั่นของมนุษย์เวลาที่กำลังจะทานอาหารเข้าไปช่วยให้ภาพมีอารมณ์มากขึ้น แน่นอนว่าคงไม่ค่อยมีใครที่จะอยากให้ถ่ายตอนกำลังตักอาหารเข้าปาก.. เพราะภาพที่ได้มามันคง… อืม… นั้นแหละ.. ผมว่าคุณเห็นภาพแล้ว..  อย่างไรก็ตามนอกจากแอคชั่นของมนุษย์ตอนที่กำลังกินอาหาร ยังมีอีกหลายแอคชั่นให้เราเลือกถ่าย ไม่ว่าจะเป็น ตอนพนักงานเอามาเสิร์ฟ ตอนกำลังจะวางอาหารลงบนโต๊ะ ตอนกำลังจะรินน้ำชา ตอนกำลังจะใช้ส้อมหมุนเส้นสปาเก็ตตี้ ตอนกำลังจะตัดเค้ก ตอนกำลังใช้ตะเกียบคีบซูชิขึ้นมา ภาพเหล่านี้คือ movement ของมนุษย์ที่ช่วยทำให้อาหารมีการขยับ ทำให้ภาพดูกำลังเคลื่อนไหวและดูมีชีวิต

ซึ่งเวลาที่ถ่ายอะไรแบบนี้ ผมจะบอกเพื่อนว่า “มึงจะกินก็กินเลยเดี๋ยวกูถ่ายเอง” ในระหว่างที่เพื่อนหยิบช้อนส้อมขึ้นมาโซโล่อาหารตรงหน้าเราก็รัวกล้องไม่ยั้ง กะเอาทุกช็อตตั้งแต่ที่มันกรีดกรายนิ้วไปแตะช้อน แล้วพอแอคชั่นไหนที่ดูเข้าทางผมก็จะบอกว่า “เห้ยๆ หยุดก่อน.. เออๆ ทำไปแต่ช้าๆ ช้าๆ เออๆ นั้นแหละ หยุดๆๆ… ค้างไว้” และรีบรัวกล้อง แล้วเพื่อนมันก็จะงงว่าไหนบอกให้กูกินเลย แล้วเมื่อไหร่กูจะได้กิน…

ทั้งหมดนี้ถ่ายด้วย XT1 . 35mm . vscocam ครับ

ทั้งนี้ทั้งนั้นวิธีที่เอามาแชร์ให้กันนี้เป็นวิธีที่ผมใช้แล้วรู้สึกเวิร์คกับตัวเองเลยอยากเอาแชร์ให้เพื่อนๆได้ลองอ่าน อาจจะไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องที่สุด.. อาจจะมีคนที่สามารถถ่ายภาพอาหารโดยใช้วิธีที่ตรงข้ามกับที่ผมบอกมาทั้งหมด แล้วได้ภาพที่ดีออกมาก็เป็นไปได้ และอาจจะมีวิธีการถ่ายรูปอาหารที่ดีอีกเยอะแยะมากมายนอกจากนี้ ก็ต้องศึกษากันต่อไป แต่ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ 🙂

สำหรับโจทย์หน้า “Life วิถีชีวิต” พูดตรงๆเลยว่าตันจริงๆ ยกธงขาวเลย T T ขอไปฝึกมาให้เก่งกว่านี้ก่อนดีกว่า

ยังไงบล็อกหน้าอาจจะมาแชร์วิธีการแต่งรูป”ขั้นพื้นฐาน”ในวิธีของผมโดยใช้โทรศัพท์มือถือ ในหลายๆโทนสี ไม่ว่าจะโทนสีอุ่น โทนเย็น โทนสว่างพาสเทล โทนสีซีดแบบฟิล์ม หรืออื่นๆ ยังไงติดตามกันได้ที่..

Fanpage : Rodtank Photography

Instagram : rodtank.s